پنجاه سال است که یک جایگزین کاذب رهایی بخش که در حقیقت روی دیگر سکه‌ی استبداد مطلقه است به مانند ابزاری در دست باج بگیران خطرناک در آمده که به طور مرتب توجیهات سراسر دروغ خود را به ما تحویل می‌دهند. کشته شدن رزا لوکزامبرگ، کورت ایزنر، گوستاو لندوئو و بسیاری دیگر و رواج ترورهای فاشیستی، اعمال پست و غیر انسانی، رژیم‌های نیمه فاشیستی و در نهایت، جنایات مکرر خودکامگی، خنجر به دستان، دیپلمات‌ها و قلم به مزدان جنایات فاشیست‌ها را دستمایه‌ی باج بگیری و دریافت حق السکوت کرده و می‌گویند: هر عملی که علیه ما باشد، در واقع نوعی کمک به فاشیسم و هموار کننده‌ی استقرار دیکتاتورهاست.

اینان اضافه می‌کنند: لحظه‌ای نباید این مهم را از یاد ببرید که فقط دو راه وجود دارد و لا غیر با ما و بر ما یکی را انتخاب کنید!